तिर्खा मेटाउन किन्नैपर्ने
दार्जीलिंगको पानी जस्तो यो जिन्दगी,,
रुन मात्र जान्ने बामी सर्ने
अबोध सानु नानी जस्तो यो जिन्दगी,,
जडियाको खल्तीको रितिएको
बोत्तलको रक्सीको मात्रा जस्तो यो जिन्दगी ,,
कहिल्यै गन्तब्य नभेटिने
बेटुङ्गोको यात्रा जस्तो यो जिन्दगी,,
जता टेक्यो त्यतै काँडा,
जता बस्यो त्यतै छाया,,
मेरो जिन्दगी ,,,,,,,,,
१०० ग्राम जिन्दगी !!!!
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.